Kevin Spacey’in, “Olağan Şüpheliler” filminde canlandırdığı "Verbal" karakteri, polis sorgusunda son altı haftasını anlatır. Filmin son beş dakikasını izlemezseniz, gerçekten Verbal’ın savunmasına inanabilirsiniz bile… Ama sonuç karakterin polise oynadığı bir akıl oyunundan ibarettir; yani neokorteks film boyunca profesyonelce konuşmuştur.

Limbik sistem öğrenir ve hatırlar. Mesela, İstiklal’de burnunuza bir kahve kokusu gelir kendinizi bir an 10 yıl önce gittiğiniz Viyana’da Kaertner Caddesinde hissedersiniz. Radyoda 30 yıl öncesinden bir Sezen Aksu şarkısı çalar, bir anda orta okul yıllarına dönersiniz…
Bazen de limbik sisteme kendini tamamen teslim etmek tehlikelidir… İşyerinizin en karizmatik adamına, barda sarhoşken rastlarsınız dans ediş tarzı ve insanlara asılmasına inanamazsınız… Bazen neokorteksi konuşturursunuz limbik sistemi boşvererek :
-Nasılsınız Hüseyin Bey?
-İyiyim siz?
Dün gazetede bir haber vardı üniversite sınavına giren her iki kişiden biri üniversiteli olacakmış çünkü, kontenjanlar 20% arttırılmış! Ne fayda? İsterse herkes üniversiteli olsun: insan mantığı ile, duyguları ile, yüzleşmedikten yeteneklerini ve özelliklerini keşfedip hayata atılmadıktan sonra ancak olsa olsa ortalama bir hayat yaşar ve teselliyi emekli olayım da Ege’de bir sahil kasabasına yerleşeyim gibisinden sığ bir hedefle sürdürür…